Όντας μαθητής Δημοτικού, σχεδόν κάθε καλοκ
αίρι οικογενειακώς επισκεπτόμασταν το Πήλιο. Η επίσκεψή μας αυτή είχε σκοπό την συμμετοχή τού πατέρα μου ως ομιλητή σε Φοιτητικά Σεμινάρια στις Κατασκηνωτικές εγκαταστάσεις τού Αγίου Λαυρεντίου Πηλίου τής Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος.
Εκεί γνώρισα έναν Μητροπολίτη ο οποίος «κέρδισε» την παιδική μου ψυχή με το καλοσυνάτο και συνάμα πρόσχαρο χαρακτήρα του. Μου έκανε εντύπωση η πλούσια γνώση του σε ανέκδοτα και ταυτόχρονα σε ζητήματα τής νεολαίας (αθλητικές ομάδες, ακόμα και τύπους αυτοκινήτων κ.λπ.).
Μερικές δεκαετίες αργότερα είχα την τιμή και την ευλογία να τον γνωρίσω από κοντά για περίπου τέσσερα χρόνια όταν υπηρετούσα ως Γραμματέας τής Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη. Βέβαια όλα τα προηγούμενα χρόνια παρακολουθούσα την πολυεπίπεδη – Πανελλήνια δράση του. Τα άρθρα του στις εφημερίδες, τη δράση του στον ευαίσθητο χώρο τής νεολαίας ως Μητροπολίτου Δημητριάδος και μετά ως Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος.
Ο Μητροπολίτης και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος ο οποίος έμεινε βαθιά χαραγμένος στην καρδιά μου και όχι μόνο τη δική μου αλλά και όλων των Ελλήνων, δεν είναι άλλος από τον Μακαριστό κυρό Χριστόδουλο. Τον «Χριστόδουλό μας»!
Όσοι είχαμε την τιμή να γνωρίσουμε από κοντά αυτήν την ΗΓΕΤΙΚΗ φυσιογνωμία γνωρίζουμε πολύ καλά ότι τίποτε δεν έλεγε τυχαία! Όντως η φράση του «είμαι ο Χριστόδουλός σας»(μεταξύ πολλών άλλων) την οποία είπε εξερχόμενος από το Αρεταίειο Νοσοκομείο όταν και είχε διαγνωσθεί η ασθένειά του, έμεινε βαθιά ριζωμένη στη μνήμη των πανελλήνων και την οποία στις μέρες μας την ανακαλούμε «πάλιν και πολλάκις» με αναστεναγμό.
Με αναστεναγμό διότι μας λείπει ο λόγος του. Ο αληθινός του λόγος. Ο ευθύς. Ο ειλικρινής. Ο πατριωτικός λόγος του. Η ζωντανή παρουσία του και η δράση του, μάλιστα δε στις δύσκολες αυτές στιγμές που περνά η Πατρίδα μας.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ήταν «δεκαετίες μπροστά» από πολλούς. Δεν είναι τυχαίο, ότι πολλές από τις κατά καιρούς επισημάνσεις του σήμερα είναι επίκαιρες. Μεταξύ πολλών θα αναφέρω ενδεικτικά:
«…Ποιοι λοιπόν θα είναι αυτοί που θα ελέγχουν τη ζωή; Κάποιοι πλούσιοι Τραπεζίτες μήπως;… Η παγκοσμιοποίηση θα ανεβάσει στο επίπεδο τού Ευρωπαίου τον δυστυχή Ταϊλανδό εργάτη, που τώρα δουλεύει για ένα μικρό κομμάτι ξερό ψωμί, ή μήπως θα είναι αποτελεσματικότερη αν κατεβάσει τον Ευρωπαίο σε επίπεδο παρόμοιο με τού Ταϊλανδού;…» (29/05/2001)
Αλήθεια μήπως σήμερα ορισμένοι θέλουν την Ελλάδα και τους Έλληνες τής Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως Ταϊλανδούς;
Τέσσερα χρόνια πέρασαν χωρίς τον Χριστόδουλό μας! Τέσσερα χρόνια και πολλοί τον νιώθουμε δίπλα μας! Σαν να μην έφυγε ποτέ!
Ας έχουμε την ευχή του!
Αιωνία αυτού η μνήμη!
