Το 2010 κληθήκαμε να επιλέξουμε την Δ
ημοτική εκείνη Αρχή η οποία θα έκανε την πόλη μας υπόδειγμα αντίστοιχης ευρωπαϊκής.
Οι μέρες που ζούμε ως Έλληνες και αυτές που καθημερινά βιώνει η Πατρίδα μας κάθε άλλο παρά θα ενδιέφερε τον καθένα μας να ασχοληθεί με τα κοινά. Όμως η οποιαδήποτε άρνηση ή «ωχαδερφισμός» δεν οδηγεί πουθενά και δη στο καλύτερο, αντιθέτως με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στην περαιτέρω χειροτέρευση καταστάσεων οι οποίες στην πορεία αποδεικνύονται καταστροφικές για τον τόπο μας και την πόλη στην οποία ζούμε. Στην πόλη που θα μεγαλώσουν τα παιδιά μας, στην πόλη την οποία εργαζόμαστε, αγωνιζόμαστε για τον επιούσιο, στην πόλη την οποία γεννηθήκαμε ή επιλέξαμε να ζήσουμε.
Όλο το προηγούμενο διάστημα παρακολουθούσα τις όποιες εξελίξεις τεκταίνονταν στα τής τοπικής Αυτοδιοίκησης και ιδιαιτέρως τού Δήμου Πατρέων. Η προηγούμενη ενασχόλησή μου με τα κοινά το 2010 και η ψήφος των συμπολιτών μου με υποχρέωνε να μην μείνω απλός θεατής τής επικείμενης εκλογικής αναμέτρησης.
Δεν είμαι και δεν νιώθω «ειδικός τής πολιτικής». Δηλώνω απλός αγωνιζόμενος πολίτης. Η μοναδική μου φιλοδοξία είναι να επιστρατεύσω και τις δικές μου μικρές δυνάμεις για την επίτευξη τού κοινού μας στόχου: Η τοπική μας κοινωνία, η Πάτρα μας, επιτέλους να ξεπεράσει τουλάχιστον τα βασικά της προβλήματα, από τα τόσα… που την ταλανίζουν και με νέα δυναμική να πάει μπροστά. Δεν πάει άλλο η μιζέρια και η απελπισία.
Συμμετείχα σε ομάδα συμπολιτών μας οι οποίοι εκθέταμε τον προβληματισμό μας για τις επερχόμενες Δημοτικές εκλογές, έχοντας πάντα ως κοινό στόχο «το καλό τής πόλης μας και τίποτε άλλο».
Μετά από ψυχραιμότερη θέαση των πραγμάτων ορθώθηκε μέσα μου το ερώτημα: Ως υπεύθυνος πολίτης έχω το δικαίωμα να αποφύγω τη δύσκολη πράγματι κοινωνικοοικονομικοπολιτική συγκυρία για να παραμείνω στο απυρόβλητο; Ειλικρινά ως νέος άνθρωπος με προβληματίζει αλλά και με θλίβει η αποστασιοποίηση τόσων αξιόλογων ανθρώπων που διαθέτει η πόλη μας. Οπωσδήποτε σέβομαι την άποψή τους χωρίς όμως να τη συμμερίζομαι. Μόνο με «επι τού ασφαλούς κριτική» δεν αλλάζει τίποτα προς το καλύτερο. Πεποίθησή μου σταθερή είναι ότι επιβάλλεται συστράτευση δυνάμεων που ειλικρινά αγαπούν την πόλη που ζούμε και θέλουν με τόλμη και αποφασιστικότητα να αγωνιστούν για μια άλλη Πάτρα, με νέα προοπτική, που θα οικοδομήσει καλλίτερες συνθήκες ζωής για όλους μας και πιο πολύ για τα παιδιά μας και για τις γενιές που έρχονται. Αυτό αποτελεί οφειλόμενο χρέος για όλους μας.
Η έκβαση ενός τίμιου εκλογικού αγώνα πάντα έχει δύο ενδεχόμενα: τη νίκη ή την ήττα. Προσωπικά έχω μάθει να αγωνίζομαι και να μη φοβάμαι και το ενδεχόμενο τής ήττας. Προφανώς οι συμπολίτες μας θα αποφασίσουν. Εμείς οφείλουμε να ξεπεράσουμε τους όποιους υπολογισμούς και τα όποια φοβικά σύνδρομα, ώστε με τη στήριξη των συνδημοτών μας, να αγωνιστούμε όλοι συντονισμένοι στην κοινή προσπάθεια για να αναστήσουμε την Πάτρα μας, να τής δώσουμε προοπτική και ελπίδα, αντάξια τής ιστορίας της.
Το έργο, το ήθος, η έως τώρα Αυτοδιοικητική του επιτυχημένη διαδρομή, οι δημοκρατικές σκέψεις αλλά και διαδικασίες τού υποψηφίου Δημάρχου Πατρέων ιατρού καρδιολόγου κ. Ανδρέα Παναγιωτόπουλου, αλλά και η προσωπική φιλία η οποία μας συνδέει αρκετά χρόνια, με έκανε να αποφασίσω να τον ακολουθήσω σ’ αυτόν τον αγώνα, με τιμιότητα ζητώντας την ψήφο των συνδημοτών μου, ως υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Πατρέων στις Αυτοδιοικητικές εκλογές τής 18ης Μαΐου, με την διαβεβαίωση, ότι θα την τιμήσω, αγωνιζόμενος με συνέπεια και με ανοιχτούς ορίζοντες, χωρίς αποκλεισμούς και αποκλειστικότητες έχοντας έναν και μοναδικό στόχο: Να δώσουμε τον εαυτό μας και τις δυνάμεις μας όλοι μαζί για την πόλη μας, τις ξεχασμένες συνοικίες της, τους πρ. Καποδιστριακούς Δήμους που προσαρτήθηκαν σ’ αυτήν Ρίο, Βραχνέικα Παραλία και Μεσσάτιδα, γιατί ένα είναι σίγουρο και αδιαπραγμάτευτο:
ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΑ!
Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά και καλά σε όλες και όλους!
Φιλικά
Σπύρος Ν. Σκιαδαρέσης
Καθηγητής Θεολόγος
Υπ. Δημοτικός Σύμβουλος Πατρέων
Με τον Συνδυασμό «ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ»
Τού Ανδρέα Παναγιωτόπουλου.
