Κάθε χρόνο αυτές τις ημέρες όλοι οι πανέλληνες στρέφουμε την σκέψη μας στο μακρινό αλλά πάντα «μέσα» στο μυαλό και την καρδιά μας, Έπος του 1940. Η μικρή Ελλάδα αντιμέτωπη με τους ισχυρούς του κόσμου. Μικρή σε γεωγραφικό και αριθμητικό μέγεθος μεν, «μεγάλη» όμως σε δύναμη καρδιάς, πίστης και εθνικής ομοψυχίας. Μέσα στο «έρεβος» της Ευρώπης μια μικρή ηλιαχτίδα ηρωισμού αντιτάχθηκε στους ισχυρούς Ιταλούς και Γερμανούς. Του έλληνα όμως ο «τράχηλος ζυγό δεν υπομένει». Άντεξε τα 400 χρόνια σκλαβιάς στους Τούρκους. Είχε και έχει την καρδιά και την πίστη να αντιμετωπίσει τον κάθε κατακτητή. Την πείνα, την εξαθλίωση και την μικρή αριθμητική δύναμη της χώρας μας έναντι των κατακτητών το ΄40, την «έσβηνε» ο ηρωισμός, η καρδιά και η πίστη όλων των Ελλήνων. Αυτή η πίστη γιγάντωνε το Έθνος μας απέναντι στους «γίγαντες» Ιταλούς και Γερμανούς. Αυτή η πίστη των Ελλήνων ανάγκασε τον κραταιό Βρετανό Πρωθυπουργό της εποχής, Ουίνστον Τσώρτσιλ να δηλώσει: «Στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».
Τέτοιους ήρωες του Έπους του ΄40 έχουμε κάθε ελληνική οικογένεια. Άλλοι άμεσα, (που πολέμησαν στο μέτωπο ή «έπεσαν» από τα πυρά των κατακτητών στα αποσπάσματα εκτέλεσης), άλλοι έμμεσα (γυναίκες, μητέρες και γιαγιάδες ακόμα και παιδιά που βοηθούσαν στα μετόπισθεν).
Οι Έλληνες του ΄40 λησμόνησαν τις επιμέρους διαφορές και μπροστά στον κοινό κίνδυνο, έγιναν μία γροθιά απέναντι στον εχθρό. Οι Έλληνες εκείνης της εποχής πολέμησαν για ιδανικά. Δε γνώριζαν από νωχελικότητα και καλοπέραση. Ήταν έτοιμοι να υποστούν όσες στερήσεις χρειάζονταν για την αγάπη της πατρίδος. Στις καρδιές τους υπήρχαν τα ιδανικά του έθνους, πίστευαν στους θεσμούς, στον Θεό και στην πατρίδα και ήξεραν ότι έθνος που δεν τιμά τους θεσμούς και την πατρίδα είναι καταδικασμένο σε αφανισμό. Οι Έλληνες διακρίνονταν από υγιή πατριωτισμό, που σημαίνει αγάπη για την πατρίδα, μέχρι θυσίας…
Αυτούς τους Ήρωες τιμούμε σήμερα οι πανέλληνες απανταχού στη γη! Υψώνουμε την Γαλανόλευκη με υπερηφάνεια και αποτίουμε φόρο τιμής στη μνήμη τους, έχοντας τους ως οδοδείκτες στη ζωή μας.
Ας είναι αιωνία η μνήμη τους!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!