«ΠΑΤΡΩΝ – ΠΥΡΓΟΥ – ΤΣΑΚΩΝΑΣ: Όλα να είναι δρόμος»

Κάθε ημέρα που περνάει ακούμε ή διαβάζουμε και κάτι καινούργιο ή ξανά ειπωμένο από τους ιθύνοντες Υπουργούς, Υφυπουργούς (κυρίως), αλλά και την Περιφερειακή Αρχή της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Το τελευταίο εικοσιτετράωρο στα Μ.Μ.Ε. μεταξύ άλλων επίκαιρων τοπικών, εθνικών και διεθνών ειδήσεων, «παίζει»: «Υπουργείο Υποδομών: Πρώτο «πράσινο φως» από την ΕΕ για τον οδικό άξονα Πάτρας – Πύργου», «Υπ. Υποδομών: Ενσωμάτωση του έργου Πάτρα – Πύργος στη Σύμβαση Παραχώρησης της Ολυμπίας Οδού», «Ξαναμπαίνει το Πάτρα – Πύργος στη Σύμβαση Παραχώρησης της Ολυμπίας Οδού» κ.ά. Δυστυχώς όμως εδώ και πολλά χρόνια είμαστε όλοι μας «στο ίδιο έργο θεατές». Πορείες διαμαρτυρίας, παραστάσεις στα γραφεία Υπουργών, Υφυπουργών, ανακοινώσεις, δηλώσεις, συμβάσεις, εργολαβίες, ρεπορτάζ κ.λπ. Όλα αυτά ωραία και καλά, αλλά πρόσκαιρα. Ελπίδες έναρξης και ολοκλήρωσης ενός πολύπαθου και πολυποθούμενου έργου, όχι μόνο από τους πολίτες των νομών Αχαΐας – Ηλείας, αλλά και πολλών διερχόμενων συμπατριωτών μας σε τακτά ή έκτακτα διαστήματα, για τις δουλειές τους, ακόμα και για αναψυχή. Είμαστε όμως και κοινωνοί πολλών δραμάτων δυστυχώς σε καθημερινή βάση. Τροχαία ατυχήματα και δυστυχήματα. Οικογένειες να ξεκληρίζονται, μικροί, μεγάλοι, να χάνουν την ζωή τους ή να τραυματίζονται σοβαρά, αφήνοντας πίσω τους αποκαΐδια ή έχοντας μπροστά τους Γολγοθά. Δεν γράφω αυτές τις γραμμές με διάθεση κριτικής στους νυν ή τους προηγούμενους (και ελπίζω ούτε στους επόμενους, με την ευχή να έχει ολοκληρωθεί ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ το έργο). Είναι όμως η έκφραση – και πιστεύω ότι εκφράζω αρκετούς συμπολίτες μου – αγωνίας και προβληματισμού μου συνάμα, για την έναρξη ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ και ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ αυτού του δρόμου! Με προβληματίζει αυτό το «πρώτο πράσινο φως» των τίτλων των ειδήσεων! Εγώ ξέρω ότι σε ένα φανάρι υπάρχουν τρία χρώματα: κόκκινο, πορτοκαλί και πράσινο. Δεν υπάρχουν πολλά πράσινα. Το πράσινο είναι της εκκίνησης. Το κόκκινο της παύσης και το πορτοκαλί της αναμονής. Το πορτοκαλί και το κόκκινο τα έχουμε «χωνέψει» χρόνια τώρα. Τα έχουμε κλάψει! Είναι ένα «στοίχημα» για όλους μας η κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου Πατρών – Πύργου – Τσακώνας. Δεν πρέπει να υπάρχουν κόμματα. Δεν πρέπει να υπάρχουν Κυβέρνηση – Αντιπολίτευση. Δεν πρέπει να υπάρχουν παρατάξεις. Αυτό το «στοίχημα» ΠΡΕΠΕΙ να το κερδίσουμε ΟΛΟΙ! Πρέπει να κάνουμε «κτήμα» μας την υλοποίησή του με κάθε τρόπο. Χωρίς «κόντρες» για το θεαθήναι. Χωρίς το «εσείς» και το «εμείς». Μόνο με το «ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ» να προχωρούμε. Πρέπει για όλους μας, παρά την πανδημική επικαιρότητα που δυστυχώς μας πλήττει σαν οικουμένη, να «τρέχουμε» και να μην λησμονούμε τα φλέγοντα ζητήματα της κοινωνίας μας, που χρονίζουν, όπως αυτό της Πατρών – Πύργου Τσακώνας. Πρέπει για όλους μας «όλα να είναι δρόμος» και αυτός ένας: ΠΑΤΡΩΝ – ΠΥΡΓΟΥ – ΤΣΑΚΩΝΑΣ. Κλείνοντας να προσθέσω την επιβεβλημένη ελπίδα μου: “Dum spiro spero!”. Ή καλύτερα, στην περίπτωσή μας: «Αμ’ έπος αμ’ έργον!».